De Amerikaanse musicus Chet Atkins heeft in zijn zeer lange loopbaan als gitarist, producer, tekstschrijver en arrangeur liefst 14 Grammy Awards gewonnen en tal van andere onderscheidingen. In april 1967, Atkins was toen al 43, werd er een lied opgenomen door tal van artiesten dat onder contract stond bij RCA, de platenmaatschappij waar Atkins ook zeer actief was. Artiesten als Eddy Arnold, Skeeter Davis, Hank Locklin, Connie Smith, Willie Nelson, Jerry Reed, Roger Miller en Hank Snow namen ‘Chet’s Tune’ op, dat werd geschreven door Cy Coben, een persoonlijke vriend van Atkins. Ik hoorde recentelijk dit nummer weer eens na vele jaren en herinnerde mij dat ik ergens in het archief nog een ander verhaal over Atkins had liggen. We blikken terug naar 1966.
Want uit het knipsel dat tevoorschijn kwam werd de gitarist, die ook veel op de Nederlandse radio was te beluisteren, allereerst omschreven: ‘Wie Chet Atkins voor het eerst ziet, denkt eerder aan een verzekeringsagent, professor in de psychologie of een architect, dan aan een beroemde gitarist. Chet Atkins lijkt beslist niet op de doorsnee-burger van de 400.000 inwoners tellende stad Nashville in de Verenigde Staten.’
Nashville, dat momenteel rond de 700.000 inwoners heeft, was in 1966 het op één na het grootste grammofoonplatencentrum van de VS. Atkins leidde hier destijds een zeer teruggetrokken leven. Na zijn drukke werkdag van ongeveer 14 uur, die hij wijdde aan zijn eigen muziek en het leiding geven bij opnamen in de RCA studio, trok hij zich terug in zijn, voor die tijd, zeer modern huis, waar hij met zijn vrouw Leona en zijn toen 16-jarige dochter Merle woonde.
Andermaal terug naar het gevonden artikeltje uit 1966: ‘Leona en Chet leerden elkaar in Cincinnati, waar zij beiden als artiest optraden, kennen. Leona werd in Ohio geboren en trad op als country en western-zangeres, samen met haar tweelingzuster. Chet is een druk bezet man. Elke vierkante meter van zijn huis wordt gebruikt voor zijn werk en zijn hobby’s.’
Opmerkelijk dat er naast het vele werk dat hij voor de platenmaatschappij toen al verrichtte hij toch tijd vond om een aantal hobby’s de tijd en ruimte te geven. Eén hoek van zijn werkkamer was decennia lang ingericht met Chet zijn uitrusting voor gelicenseerd radio maken als zendamateur. In 1966 hield hij zich al drie jaar lang bezig met zijn kortegolfzender, waarmee hij amateurs over de gehele wereld bereikte. Voor de kenners, Atkins werkte eerst onder de call-sign WA4CZD en daarna onder W4CGP.
Chat als radio amateur
Het artikel vermeldde verder: ‘In de kelder van Chet zijn woning bevindt zich een grote bibliotheek en een enorme hoeveelheid trofeeën, die hij van veel muziekorganisaties en tijdschriften heeft gekregen. In tegenstelling tot de hypermoderne opnameapparatuur treft men in hetzelfde vertrek een antieke Edison-cilinder grammofoon aan.’
Atkins, die ook wel mr. Guitar werd genoemd, was uit Tennessee afkomstig. Geboren werd hij in Luttrell in 1924. Na drie jaar HBS verwisselde hij het schoollokaal voor een baan in de radiostudio van de WND in Knoxville, waar hij onder meer met de groep van Bill Carlisle en de Dixieland Swingsters speelde. Talrijke keren daarop speelde hij als gast in variétés en muziekshows. Zijn repertoire was zeer uitgebreid en omvatte zowel Bach als Latijns-Amerikaanse muziek, rock-and-roll, jazz en vooral country.
De lijst met namen van artiesten die hij groot maakte als producer is ongekend lang. In 2001 kwam hij te overlijden na een prachtige loopbaan waarin hij ons fantastische muziek heeft nagelaten.
Hier kun je de complete ode aan Chet Atkins in twee delen beluisteren:
